Raunverulegur kjarkur til aš breyta!
2.1.2012 | 17:11
Ķ bókum mķnum, sérstaklega sķšustu tveimur, fjalla ég um markmišasetningu, stefnumótun og aš lįta drauma sķna rętast. Ég ķ žó nokkur įr kennt um stefnumótun ķ eigin lķfi og rįšlagt fólki um hvernig žaš kemur sér upp śr hjólförunum. Ķ ljósi žessa žį skżrist kannski af hverju mér žykir įramót alveg sérstaklega mikilvęgur tķmi.
Nśna žegar viš flest erum svo stśtfull, yfir um okkur, af rjóma, sśkkulaši, hamborgarahrygg og öllu žvķ fęši sem viš tengjum viš hįtarhöldum, er aušvelt aš falla ķ žann pytt aš trśa hugsunum sķnum.
Hugsanir eins og "ég er eins og svķn, ég hata bumbuna į mér, ég boršaši allt of mikiš, ég er ógešsleg/ur.." Sķšan bętist viš "lķf mitt er hörmung, ég öfunda alla sem eru meš allt undir kontról.." "Aumingja ég! Žess fyrir utan er ég ķ ömurlegu sambandi, ömurlegri vinnu, ömurlgu hśsi og ömurlegu landi." Svona spilar platan įfram žangaš til viš erum nęstum komin ķ rśmiš af žreytu, vonleysi og fórnarlambsmešaumkun. Žangaš til aš viš stöšvum hugsnafossinn og stķgum į stokk og segjum; Hingaš og ekki lengra! NŚ er komš aš žvķ. Ég ętla aš fara ķ megun, lķkamsrękt og ganga į hverjum degi į nżjan tind. allt žetta įr. Žvķ ŽĮ verš ég hamingjusöm/samur. ŽĮ mun mér lķša betur . Žį verš ég meš allt undir kontról. Ég verš rķk, fręg, mjó og örugglega meš ķ öllum flottustu įramótapartķunum. ŽĮ veršur allt lķfiš mun betra og ég aldrei óhamingjusöm/óhamingjusamur framar.
En ef hugsanafossinn er svona žį er ekki aš breyta neinu. Eina sem gerist er aš mašur heldur af staš (been there, done that..) fullur af von og krafti žangaš til aš nęsta hindrun veršur į vegi manns og mašur dettur ķ sama fariš. Žess fyrir utan veršur mašur ekki hamingjusamur af žvķ aš vera rķkur, fręgur eša grannur.
Raunverlulegur kjarkur er aš beina allri okkar įst og góšmennsku ķ okkar eigin garš. Žegar viš erum tilbśin til aš sżna okkur athygli, įstśš og forvitni. Žegar viš erum tilbśin til aš samžykkja lķf okkar og stöšuna eins og hśn er nśna. Meš bumbunni, meš bakflęšinu og meš pokunum undir augunum. ŽĮ finnum viš kjark til aš breyta raunverulega lķfi okkar. Stżra žvķ ķ įttina sem okkur langar. Lįta drauma okkar og žrįr hvķsla aš okkur hvert skal halda. Žį erum viš tilbśin til aš bera nęgilega viršingu fyrir okkur aš öllu leiti og finna leiš til aš rękta lķkama, sįl og anda. Finna hvaš hentar okkur af žvķ viš erum žess virši.
Glešilegt nżtt dįsemdar įr og megiš žiš njóta žess ķ botn aš sinna lķkama, sįl og anda į nżjan og betri hįtt en įšur.
Bęta viš athugasemd [Innskrįning]
Ekki er lengur hęgt aš skrifa athugasemdir viš fęrsluna, žar sem tķmamörk į athugasemdir eru lišin.